Hoe krijg ik echt contact met mijn kinderen?

Lukt het je niet om echt contact met je kinderen te krijgen? Hoe je je best ook doet: ze blijven op een afstand? Zelfs jouw allervriendelijkste en allerliefste bedoelingen begrijpen zij niet? Terwijl je het beste met hen voor hebt? Frustrerend! Wil je weten hoe je echt contact met jouw kind kunt krijgen? Lees dan dit blog.

Ik vertel het je met een voorbeeld uit mijn eigen praktijk als trainer. Het voorbeeld betreft een voorval tijdens een Open Dag waar ik mezelf met de training Paard als Spiegel presenteerde. Een gezin liep langs: een man, vrouw, een jongen en een meisje. Het jongetje van tien rende meteen naar mijn paard. Hij was helemaal ‘in de gloria’ en maakte snel contact met het paard. Ik zag het en liet het glimlachend toe. Zijn vader en moeder werden boos c.q. bang en haalden hem snel bij het paard vandaan.

Workshop Paard als Spiegel

Wel wilden ze graag met mijn volgende workshop Paard als Spiegel meedoen, die een half uur daarna begon. De vader van het gezin mocht als eerste de ring in bij het paard om mijn training te ervaren. Wat gebeurde er? Het paard bleef op grote afstand van hem staan. De man snapte er niets van. Ik vroeg hem: ‘Herken je dit? Doen mensen dat ook vaak bij jou?’.

‘Ja, maar dat is logisch’, zei hij. ‘Ik ben deurwaarder, mensen zijn altijd een beetje bang voor mij. Wat ik wel jammer vind, is dat mijn zoon dat ook doet. Hij rent voor mij weg en dat vind ik niet fijn maar ik krijg het niet voor elkaar dat te veranderen.’‘Hoe benaderbaar ben je zelf’, vroeg ik hem. ‘Je staat er statig en strak bij, als iemand waar je afstand van moet houden. Dat is de aanname van de meeste mensen op basis van jouw lichaamstaal. Je houding is erg keurig. Maar hoe kun je dan contact maken met je zoon, op kindniveau?’

Maak eerst contact met jezelf

Ik liet hem met het paard zien hoe hij dat voor elkaar kon krijgen. Mijn voorstel aan hem was: leg je handen op je buik. Hij wilde eerst niet, zag het nut er niet van, maar deed het toch. Toen het paard zijn nieuwe houding zag, werd het rustig en kwam een kijkje bij de man nemen. Hij was ‘flabbergasted’ (met stomheid geslagen). Ik legde hem uit dat als je je handen op je buik legt, je schouders zakken. Hij hield in eerste instantie graag zijn schouders hoog en dat schrikt een paard – en mens – af.

Bovendien krijg je een vriendelijkere uitstraling omdat je met je handen wordt verwarmd door de warmte van je buik. Je maakt verbinding met jezelf, met je gevoel en straalt de warmte uit die je graag wilt uitstralen naar een ander.

Tachtig procent van wat wij doen is onderbewust

Zijn manier van mensen afschrikken, was onbewust, want hij wilde best wel graag contact maken. Zo zie je maar dat tachtig procent van wat wij als mensen doen, onbewust is. Slechts twintig procent van wat wij doen is bewust. Dat is het zogeheten IJsberg-model. Onbewust had hij dit ‘werkmodel’ ook in zijn privéleven toegepast.

Zijn vrouw stond te kijken en was ondertussen tot tranen toe geroerd over zijn metamorfose, ze was helemaal blij en gelukkig. Want het lukte hem nu ook contact te maken met hun kinderen. Het lukte hem om vriendelijk en zachtaardig over te komen met zijn houding en zo kon hij voor het eerst daadwerkelijk contact maken op kindniveau.

Vanuit je eigen gevoel contact maken met de ander

Hij leerde eerst verbinding te maken met zijn gevoel, via de warmte van zijn buik, om van daaruit met warmte en waardering contact te maken met de mensen om hem heen. Voorheen maakte hij contact op basis van de regels binnen het gezin en dat was natuurlijk veel afstandelijker en strakker en veel minder vanuit menselijke warmte en oprechte aandacht voor elkaar.

Wij hebben het vroeger niet geleerd in onze maatschappij om in de belevingswereld van je kind te stappen. Vaak bekijken ouders en andere opvoeders de situatie van een kind vanuit hun eigen perspectief. Hoe fijn is het om het vanuit het perspectief van het kind te bekijken? Zowel voor het kind als voor de opvoeder is het veel fijner, want je leert elkaar dan pas echt goed kennen. Pas dan kun je werken aan een echte relatie.